Vreemde uitspraken door de politie over ‘politie-immuniteit’

Politieagenten die tijdens werktijden iemand ernstig verwonden of doden mogen niet meer worden vervolgd, als het aan de Rotterdamse korpschef Frank Paauw ligt. Agenten hebben een speciale positie nodig omdat ze door hun functie in een gevaarlijke situatie terecht kunnen komen. 

Door Donny Buisman

De rechter zou enkel moeten beoordelen of politieagenten de geweldregels hebben geschonden. Het Openbaar Ministerie hoeft om deze reden enkel te vervolgen wanneer deze geweldregels potentieel zijn geschonden. De politie wil daarnaast een ‘blauwe kamer’ voor strafzaken van politieagenten, vergelijkbaar met de militaire raadkamer. In totaal werd er vorig jaar 12.394 keer geweld gebruikt bij politieoptredens. Een groot deel hiervan valt onder de categorie ‘licht geweld’ en wordt intern afgehandeld.

Naar schatting komen gemiddeld vijf agenten per jaar voor de rechter te staan voor het toepassen van zwaar geweld. Op dit moment worden politieagenten op dezelfde manier vervolgd als burgers, terwijl er volgens Paauw geen kwade intentie is. Dit heeft tot gevolg dat doodslag kan worden verweten terwijl er bijna altijd ontslag van rechtsvervolging volgt. De politieagent krijgt alsnog een aantekening op een strafblad. “Dat is oneerlijk en dat moet veranderen,” volgens Pauw. De gevolgen voor agenten zouden zowel emotioneel als maatschappelijk enorm zijn, hoe rechtmatig de (gewelds)acties dan ook zijn.

In de nieuwe situatie zou vrijspraak van overtreding van de ambtsinstructie volgen. Dit zou vreemd genoeg geen wantrouwen tegen de politie voeden volgens Paauw, omdat het onderzoek onafhankelijk blijft en alleen de tenlastelegging verandert. De maximale termijn waarbinnen nabestaanden na een sepot toch vervolging kunnen afdwingen moet ook veranderen. De zogeheten artikel 12-procedure kent vreemd genoeg geen beperking volgens Pauw.