Homoseksuele mannen die via een draagmoeder een kind krijgen, moeten de kosten hiervoor kunnen aftrekken van de inkomstenbelasting. Het feit dat vrouwen dit wel mogen, is discriminerend. Dat oordeelde de rechtbank Arnhem in een recente uitspraak.
Door Jessie van Meerkerk
Vrouwen die onvruchtbaar zijn kunnen een ivf-behandeling ondergaan. Dit is een hoogtechnologische behandeling waarbij de eicel buiten het lichaam wordt bevrucht. Hierna wordt de eicel teruggeplaatst in de baarmoeder van de vrouw. Zodoende wordt er geprobeerd om alsnog zwanger te raken. De kosten voor de ivf-behandeling kunnen worden afgetrokken van de inkomstenbelasting, mits de vrouw onvruchtbaar is wegens ziekte of invaliditeit. Dit worden dan “specifieke zorgkosten” genoemd. Homostellen die via een draagmoeder en een ivf-behandeling een kind willen krijgen, kunnen deze kosten echter niet aftrekken van de inkomstenbelasting. De rechter heeft nu geoordeeld dat dit discriminerend is.
Casus
De betreffende zaak was aangespannen door een homostel uit Gelderland. Het stel wilde graag een kind en was daarom op zoek naar een draagmoeder. Aangezien de Nederlandse wet op het gebied van draagmoederschap erg streng is, is het stel naar de Verenigde Staten gevlogen. Aldaar is de draagmoeder via een ivf-behandeling zwanger geraakt. Het stel wilde de kosten van de ivf-behandeling – ruim 140.000 euro – in mindering brengen op het inkomen voor de inkomstenbelasting. De Belastingdienst ging hier echter niet mee akkoord. Er was immers geen medische indicatie waardoor het stel onvruchtbaar is. Het stel was het hier niet mee eens en stapte naar de rechter.
Uitspraak
De rechter oordeelt dat de huidige wettelijke regeling een ontoelaatbaar verschil veroorzaakt tussen homoseksuele stellen en onvruchtbare vrouwen. Onvruchtbare vrouwen mogen de zorgkosten immers wel aanmerken als aftrekbare zorgkosten, maar homostellen niet. Volgens de rechter is er geen rechtvaardigingsgrond voor dit verschil.
De rechter kan de twee mannen echter niet helpen, aangezien de wettelijke regeling hier geen oplossing voor biedt. Daarnaast kan de rechter niet zonder meer beslissen dat deze ivf-behandeling valt onder de “specifieke zorgkosten”. De rechter zou dan immers op de stoel van de wetgever gaan zitten. De rechtbank heeft de politiek dan ook opgeroepen om de wettelijke regeling te herzien.