Rechter fluit makelaar terug

Voor makelaars is de huidige woningmarkt een ware snoepwinkel. De vraag om woonruimte is hoog, terwijl het aanbod zwaar tekort schiet. Makelaars spelen hier niet alleen op in met hun huizenprijzen, maar ook met bemiddelingskosten bij het vinden van huurwoningen. Bij dat laatste gaat het al snel om honderden euro’s.

Door Habon Abdulahi

Om binnen de geijkte paden van de wet te blijven, dachten ze bij Maxx Aanhuurmakelaars Groningen B.V. in Groningen een creatieve oplossing te hebben gevonden voor die hoge bemiddelingskosten. Eén huurder was van deze methode echter niet van gediend en vroeg de bemiddelingskosten terug. Maxx gaf geen gehoor en een gang naar de kantonrechter volgde.

Feiten

Wat was het probleem? Bij het betreffende makelaarskantoor moeten huurders een account aanmaken op de site van Maxx. Vervolgens krijgt de huurder een mail met een link om woonruimte online te bekijken. Bij interesse volgt een bezichtiging met een medewerker. Als de huurder na de bezichtiging besluit de ruimte te huren, moet deze een aanhuurbevestiging ondertekenen, waarin onder andere het volgende staat:

“(…) Verklaart hierbij, dat Maxx aanhuurmakelaars Groningen h.o.d.n. Maxx Groningen, conform de opdracht tot dienstverlening d.d. [datum], een huurovereenkomst tot stand brengt ter zake het gehuurde aan: [adres] welke huur zal in gaan op [datum] voor de periode van minimaal [aantal maanden] maanden. Deze woning is gevonden door Maxx, nadat er op basis van de huurwensen is gezocht. Huurder heeft deze woning niet via enige vorm van publicatie zelfstandig aangeboden gekregen.”

Wat hier feitelijk staat is dat Maxx een zoekopdracht heeft uitgevoerd in opdracht van de huurder. Hiervoor vraagt Maxx de betaling van een aanhuurcourtage (bemiddelingskosten). Dit bedrag staat gelijk aan de hoogte van één maand huur.

Oordeel van de rechter

De vraag waar de rechter zich over moest buigen, is of Maxx voor zijn rol bij de totstandkoming van de huurovereenkomst aan eiser bemiddelingskosten in rekening mocht brengen.

De rechter kwam tot de conclusie dat Maxx handelde als opdrachtnemer van de verhuurder. Immers, Maxx zette met toestemming van de verhuurder de woonruimte op het internet en legde dit als optie voor aan potentiële huurders. Maxx handelde hiermee zowel in opdracht van de verhuurder als van de huurder. Daardoor mocht hij de huurder geen zogezegd loon in rekening brengen. Goed nieuws dus voor de eisende partij, die het bedrag aan bemiddelingskosten terug moet krijgen van Maxx.

Lees de hele uitspraak hier.