Als erfgenaam weet je nooit helemaal zeker wat je krijgt en of je überhaupt wel wat krijgt. Meestal zijn er meer bezittingen dan schulden, maar mocht dit niet zo zijn, dan kom je als erfgenaam bedrogen uit. Zo ook een 54-jarige vrouw uit Den Bosch: zij had weinig op met de erfenis van haar vader en liet een bedrag van ruim € 72.000 ‘cremeren’.
Door Jolein Rijkers
Naast het verdriet dat met een overlijden gepaard gaat, krijgt men ook te maken met de erfenis van de overledene. Meestal zal dit een positief saldo zijn, maar het kan ook voorkomen dat de schulden hoger zijn dan de bezittingen. Als erfgenaam ben je volledig aansprakelijk voor de schulden en in het ergste geval moeten de schuldeisers van de overledene uit het eigen vermogen van de erfgenaam betaald worden. Dat is het gevolg van ‘zuivere aanvaarding’ van de erfenis. Om deze ongelukkige gang van zaken te voorkomen, heeft een erfgenaam de mogelijkheid de nalatenschap beneficiair te aanvaarden. Mochten er meer schulden dan bezittingen zijn, dan kan de erfgenaam (als vanzelfsprekend) fluiten naar zijn erfenis, maar is zijn eigen spaargeld veilig. Voorwaarde voor beneficiaire aanvaarding zijn enkele formaliteiten uit Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek. Zo moet de wettelijke vereffeningsprocedure worden gevolgd wat inhoudt dat er onder andere een boedelbeschrijving moet worden opgemaakt. Mocht een erfgenaam na zuivere aanvaarding alsnog bekend worden met een schuld, dan kan hij binnen drie maanden na die ontdekking, alsnog via de kantonrechter de erfenis beneficiair aanvaarden (art. 4:194a Burgerlijk Wetboek). Een derde mogelijkheid om niet met onverwachte én ongewenste schulden in aanraking te komen is het verwerpen van de nalatenschap.
Mocht dit ingewikkeld overkomen, een vrouw uit Den Bosch loste het probleem op geheel eigen wijze op: zij liet de erfenis van haar vader ‘cremeren’. De erfenis bestond uit een bedrag van ruim € 72.000 die zij voorafgaand aan de crematie in de kist had gedaan. De broer van de vrouw (en dus zoon van de overledene) liep hierdoor zijn deel van de erfenis mis en is daarop naar de rechter gestapt. De rechter in eerste aanleg veroordeelde haar tot een taakstraf van 60 uur. In hoger beroep besloot het Hof in juni 2017 de straf te verhogen naar een taakstraf van 100 uur. “Het was van hem en het moest van hem blijven. Niemand had er verder recht op”, lichtte de vrouw haar daad toe.