Het Programma Aanpak Stikstof en de ABBB

Uit een reconstructie van NRC blijkt dat ecologen hun conclusies over de kans op herstel van Natura 2000-gebieden hebben aangepast. Het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat heeft deze ecologen onder druk gezet om bij de totstandkoming van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) ruimte te scheppen voor infrastructuurprojecten en bedrijfsuitbreiding.

Door Bo Geurts

In de gebiedsanalyses van ecologen werd geconcludeerd dat alle natuurdoelen onder het PAS succesvol zouden zijn. Dit terwijl het niet met honderd procent zekerheid is te zeggen dat getroffen maatregelen voor een natuurgebied tot het gewenste herstel zal gaan leiden. De rechten die aan boeren en bedrijven onder het PAS zijn afgegeven, zijn dus niet met de vereiste rechtszekerheid gegeven. Als gevolg daarvan zijn de boeren gaan demonstreren.

PAS

PAS vormde de basis voor vergunningverlening voor activiteiten waarbij stikstof vrij komt, zoals de veehouderij en industrieterreinen. Schade aan natuurgebieden zou op grond van de hierin neergelegde maatregelen gecompenseerd moeten worden. Eind mei 2019 oordeelde de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) dat PAS juridisch niet houdbaar is, omdat met de passende beoordeling van PAS niet met zekerheid kon worden gesteld dat natuurgebieden niet zouden worden aangetast. Hierdoor zijn veel projecten stil komen te liggen, maar heeft de regering er met de Spoedwet aanpak stikstof en andere maatregelen voor willen zorgen dat deze projecten weer op gang komen.

Nu blijkt uit de reconstructie dat natuurbehoud niet de belangrijkste reden was voor het opstellen van PAS. Het ministerie wilde voorkomen dat projecten stil kwamen te liggen. Met de uitspraak van de Afdeling is echter duidelijk geworden dat het behouden van de natuur voorop dient te staan.