ECLI:NL:RBROT:2022:5133 (Vervalsen coronatest levert dringende reden op)

Rechtbank Rotterdam, 14 juni 2022, Het vervalsen van een coronatest levert een dringende reden op voor een gerechtvaardigd ontslag op staande voet
(ECLI:NL:RBROT:2022:5133)

Essentie

Verzoekster heeft de positieve testuitslagen en bijbehorende facturen van twee coronatesten naar haar werkgever gestuurd, de één op 11 januari en de ander op 17 januari. Omdat het de werkgever opviel dat deze testen hetzelfde ordernummer hadden, maar de test van 17 januari wel een ander referentienummer op de bijbehorende factuur bevatte, was zij ervan overtuigd dat de tweede test vervalst was. Deze vervalsing rechtvaardigde volgens de werkgever een ontslag op staande voet op grond van een dringende reden.

Rechtsregel

Het vervalsen van een geschrift met het oogmerk deze als onvervalst te gebruiken, levert een strafbaar feit op. Dit zorgt in dit geval voor een geschonden vertrouwen tussen werkgever en werknemer, wat een dringende reden oplevert en een ontslag op staande voet rechtvaardigd.

Inhoud beschikking

Verzoekster is sinds 1 juni 2021 in dienst bij verweerster op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Op 11 januari 2022 heeft verzoekster een afschrift van een positieve corona sneltest met bijbehorende factuur naar haar werkgever toegestuurd. Op 15 januari heeft zij een test gedaan bij de GGD, deze was wederom positief. Een dag later heeft verzoekster nog een sneltest gedaan, waarop zij de dag daarna te horen kreeg dat de uitslag negatief was. Toch heeft zij een foto van een positieve test naar haar werkgever gestuurd, met daarbij een factuur.

Op 19 januari ontvangt verzoekster een brief van verweerster waarin zij op staande voet ontslagen wordt. Verweerster schrijft in deze brief dat zij toen zij de testuitslagen van 11 en 17 januari naast elkaar legde, opmerkte dat de ordernummers overeenkwamen. Het referentienummer op de factuur van de test van 17 januari was echter anders dan het ordernummer van diezelfde test. Verweerster heeft gesproken met een medewerker van Spoedtest, wie vertelde dat het ordernummer en referentienummer altijd overeen horen te komen.
Verweerster was er hierdoor van overtuigd dat verzoekster een vervalste testuitslag naar verweerster had gestuurd om zo nog niet haar werkzaamheden te hoeven hervatten. Dit vormde voor haar een dringende reden om verzoekster op staande voet te ontslaan.

Verzoekster reageert hier ontkennend op. Zij stelt dat ze een foto van de negatieve test naar een collega heeft gestuurd. Hij zou haar vervolgens een vervalste versie teruggestuurd hebben. De berichten waarin dit te zien had kunnen zijn zouden echter per ongeluk zijn verwijderd door de dochter van verzoekster.

Oordeel kantonrechter

Uit screenshots van de whatsapp gesprekken tussen de collega en verzoekster blijkt niet dat er berichten zijn verwijderd. Aangezien dit ook verder niet aangetoond kan worden beschouwt de kantonrechter deze feiten als niet bewezen. Daarnaast is de kantonrechter van oordeel dat vaststaat dat verzoekster een vervalste versie van de uitslag naar verweerster heeft gestuurd. Het maakt hierbij niet uit of verzoekster daaraan voorafgaand een negatief testbewijs naar haar collega heeft gestuurd.

Het valselijk opmaken of vervalsen van een geschrift, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken, geldt als valsheid in geschrifte en is strafbaar gesteld. Daarnaast is ook het opzettelijk gebruik maken van een door iemand anders vervalst geschrift strafbaar. Nu vaststaat dat verzoekster zich hieraan schuldig heeft gemaakt, heeft zij het vertrouwen van verweerster geschonden. Dit levert naar het oordeel van de kantonrechter een dringende reden op, die het ontslag op staande voet rechtvaardigt.

De kantonrechter is in beginsel van oordeel dat de coronatesten vergoed moeten worden door verweerster.  Verzoekster en verweerster hadden dit namelijk eerder afgesproken. Toch is voor de test van 16 januari volgens de kantonrechter geen vergoeding vereist vanuit verweerster op grond van de redelijkheid en billijkheid, nu is vastgesteld dat verzoekster deze uitslag heeft vervalst. Verweerster wordt dus veroordeeld tot het betalen van enkel de coronatest van 11 januari.
De kantonrechter veroordeelt verzoekster in de proceskosten.