Yo prof,
Ik moest dus echt wel heel hard lachen om die mail van die collega van je, die Nuytinck. Bijna jammer dat hij hier geen college geeft, joh. Ken jij die gast anders niet ff vragen offie hier een keer een gastcollege komt geven? Niet over privaatrecht natuurlijk, maar over die e-mailetiquette die hij heeft opgesteld. ‘Ik reken het tot mijn taak u niet alleen de beginselen van het privaatrecht bij te brengen, maar u ook wat fatsoensnormen mee te geven.’ Da’s toch briljant, jonguh!
Maar tegelijkertijd maakt het me ook triest. Het is toch werkelijk te belachelijk voor woorden, dat het nodig is dat een hoogleraar privaatrecht het nodig vindt om aan het begin van het allereerste semester van de rechtenstudie een document te verzenden aan de nieuwe studenten, waarin hij uitlegt hoe je moet mailen met je docenten. Waarin hij vertelt dat je een mail niet kunt beginnen met ‘hoi’ en dat er echt wel een afsluiting onder je tekst hoort. Waarin hij moet aangeven dat het not done is om te mailen alsof je een whatsappje verstuurt.
Aan de andere kant past dat misschien ook wel weer volledig bij deze tijd. Wat ‘deze tijd’ dan ook moge inhouden. Ook in de Facebookgroepen waar ik regelmatig mijn neus laat zien, word ik geconfronteerd met de ‘voorkauwcultuur’ en in die groepen zijn het echt niet de kersverse schoolverlaters die soms te beroerd lijken om zelf op zoek te gaan naar informatie. Er worden vragen gesteld die de vraagsteller zelf had kunnen beantwoorden, als hij of zij maar even de moeite had genomen de informatie op Blackboard te lezen bijvoorbeeld. Of door in de studiegids te kijken. Of door de zoekfunctie in zo’n Facebookgroep te gebruiken.
Het mooiste voorbeeld vind ik de student die me vroeg waar ze een bepaald arrest kon vinden. Ze had zooooooo hard gezocht, maar dat arrest was echt nergens te vinden. Dat ze nog niet overweg kon met Kluwer Navigator, nou ja, daar had ik dan nog wel begrip voor. Maar op Blackboard stond, bij dit vak, een kopje ‘Verplichte jurisprudentie’. En als je op die link klikte, dan stond daar een overzicht met alle verplichte jurisprudentie, gesorteerd op hoofdstuk. En de namen van de arresten waren links… Naar de volledige tekst van het arrest. Ok, goed, misschien was Blackboard ook nog iets te ingewikkeld in dat stadium van de studie. Ik tikte de naam van het arrest in bij Google. Het eerste zoekresultaat was een link naar de volledige tekst van het arrest. Ja, en dan… Dán vraag ik me dus wel af waarom je dacht dat Rechten de juiste studie voor je was.
Jeetje, prof, misschien was ik toch beter op mijn plaats geweest bij een studie Filosofie. Knap staaltje denken heb ik hier net weggegeven. Je snapt dus vast wel dat m’n kop nu knap zeer doet en nee, daar heeft dat kroegavondje van gisteren niets mee te maken. Wat denk je wel niet van me! Ik kom vandaag dus niet naar college, dude. Ik moet m’n kluts zoeken.
Toedeledokie!