Wie zoet is krijgt lekkers: procederen voor peuters

Het is weer zover: de goedheiligman is al weer eventjes aanwezig in ons altijd gemoedelijke Nederland. Het leek me goed om een inmiddels sterk verankerde traditie aan me voorbij te laten gaan: de altijd gezellige zwartenpietendiscussie. In plaats daarvan wilde ik het eens hebben over de grote didactische waarde van het sinterklaasfeest. Het is immers voor veel lieve kindertjes een verkapte inleiding in het recht en politieke besluitvorming. Iets wat we dus in stand moeten houden, al is het alleen al vanwege deze educatieve impact!

Deze didactische waarde centreert zich rondom het aloude adagium ‘wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe’. Een slogan waar de gemiddelde BDSM-club haar vingers bij af zou kunnen likken. Die zak van Sinterklaas is voor kinderen net Vrouwe Justitia: een symbool van rechtvaardigheid. Voor het ene kind komt er wat lekkers uit bij goed gedrag, voor het andere kind betekent het een gedwongen vrijheidsbeperking voor ten minste een jaar bij slecht gedrag. Dit roept echter bij kinderen wel wat praktische vragen op, heb ik gemerkt.

Het legaliteitsbeginsel en andere principes

Zo komt de vraag bij peuters op welke mate van goed gedrag beloond wordt met een beetje serieuze cadeaus, en hoeveel slecht gedrag je moet vertonen om bijvoorbeeld een flinke pak rammel te krijgen met een bos takken, of nog erger, in een zak opgesloten te worden teneinde jezelf voor een bepaalde periode te bezinnen op dat gedrag. Om dit goed te laten werken is het echter wel nodig om hierin een lijn te trekken en helderheid te verschaffen, aangezien we natuurlijk het legaliteitsbeginsel niet willen schenden, noch het discriminatieverbod. Ik merk dat ouders hier nogal verschillend mee omgaan en dat staat het educatieve effect mogelijk in de weg. Ik zie zo een peuterwetgeving voor me omtrent het vijf december feest.

Een voorbeeld zou kunnen zijn:

Wet van 5 december 2019 betreffende de zak van Sint Nicolaas.
Artikel 1.1. Eetgedrag van peuters
a. Drie weken lang je bord leeg eten betekent een nieuwe Thomas de Treinset met zelfrijdende locomotief.
b. In drie weken meer tot vier keer je bord niet leeg eten betekent alleen wat lekkers van de Sint.
c. In drie weken vier tot acht keer je bord niet leeg eten betekent geen cadeaus, en geen lekkers.
d. In drie weken meer dan acht keer je bord niet leeg eten betekent een enkeltje Spanje in de zak.
1.2. De straffen onder lid 1 c en d kunnen eventueel worden kwijtgescholden door zeven keer op tijd naar bed te gaan, zonder noemenswaardig tegenstribbelen.
1.3. Indien de peuter de opgelegde beloning dan wel sanctie betwist kan een hoger beroep aangesponnen worden bij Opa en of Oma, dan wel een aangewezen suikeroom of tante.

Je carrière begint bij je verlanglijstje

Daarnaast geeft het kinderen ook een goede inleiding in hoe zakelijke beïnvloedingsprocessen werken. Wanneer je wil dat de goedheiligman je geeft wat je vraagt, dan zal je er wat moeite voor moeten doen. Je verlanglijstje moet op en top in orde zijn en in één oogopslag uitspringen tussen alle anderen. Een soort moderne cv dus, waar alvast mee geoefend wordt. Vergeet LinkedIn: je carrière begint niet op je eerste stageplek, maar bij je eerste verlanglijstje! En dan is het wel handig om de goedheiligman lekker in de watten te leggen wanneer je dat lijstje in je schoen stopt. Leg er een wortel bij ter genezing van zijn schimmel, zorg ervoor dat Piet een lekker biertje kan drinken na afloop van een zware nacht schoenen sorteren en wees ervan verzekerd dat de Sint niet met een lege maag de daken op moet. De eerste steekpenning in je leven geef je al als peuter en deze vaardigheid kun je later goed in je beroepspraktijk toepassen als je bijvoorbeeld gemeenteraadslid wordt. Wie herinnert zich de Sinterklaas-Affaire nog, in de altijd gezellige Gemeente Echt-Susteren? Allemaal geleerd van die Goede Sint.

Lerarentekort? Vier het Sinterklaasfeest!

Het Sinterklaasfeest is in potentie een prachtig voorbeeld van modern onderwijs, waarbij kinderen door te doen en fouten te maken de urgentie ervaren van het doorgronden van juridische en politieke systemen. Een soort High Impact Learning that Lasts dus: dit vergeten ze nooit meer en leidt tot blijvende vaardigheden! Het is een soort Legal Lab met gamificatie-elementen. Een proeftuin waarin een leven lang wordt geleerd door zowel ouders als kinderen. Men gaat een soort ‘design-thinking’-proces door waardoor ze steeds weer nadere inzichten krijgen in deze systemen door steeds weer te testen welke handelingen wel en niet werken ten behoeve van die zak. Iedere hippe onderwijsvernieuwer moet dit toch (op een schimmel) van de daken willen schreeuwen!

Ik zeg: dat lerarentekort lost zichzelf op door het Sinterklaasfeest veel serieuzer te nemen: we krijgen door dit feest vanzelf verantwoorde wereldburgers (sommigen met al dan niet opgelegde buitenlandervaring) die beschikken over 21th century-skills waar je ‘U’ tegen zegt. Allemaal gekregen van die Beste Sint.

Ik ga pepernoten eten.