“Waarom luisteren ze niet? Alles wat ik vertel is toch superbelangrijk?” Het is zes uur ’s avonds en tegenover mij zitten vijftien eerstejaars rechtenstudenten. Ze willen het vak Belastingrecht halen en het is mijn taak om ze daarmee te helpen. Van fiscaal partnerschap tot het totaalwinstbeginsel. Gedurende de acht uur die we samenkomen in deze met moderne kunst opgefleurde collegezaal moet alles wat voor mij al lang vanzelfsprekend is, ook voor deze studenten iets van betekenis gaan krijgen.
Door Michiel Hennevelt
En toch is er dat geroezemoes! Hoewel de aandacht het grootste deel van onze sessies onvoorwaardelijk op mij gericht is, wat ik overigens verrassend goed blijk te verdragen, word ik toch overvallen door onverwachtse momenten waarop de concentratiebogen van de vijftien juristen in spe verslappen. Doe ik iets fout? Ga ik te snel of juist te langzaam?
Opeens flitsen er een aantal oud-docenten in mijn gedachten voorbij. De rechtsfilosoof die zijn college stopte omdat te veel mensen aan het gapen waren, de boekhouder die steevast doorratelde alsof hij niet doorhad dat letterlijk iedereen in de zaal aan het praten was en de docent strafrecht die juist principieel stopte met zijn verhaal wanneer hij ook maar ergens gefluister hoorde. Opeens besef ik dat ook zij misschien niet begrepen waarom die mensen, die studenten die hier toch kwamen om te leren, niet hun onverdeelde aandacht op het college richtten. Het verschil is dat toen ik, en niet de groep tegenover mij, in die collegezaal zat.
Toen ik me opgaf om als tutor examentraining belastingrecht te geven, verwachte ik niet er iets van te leren. De stof voor dat vak lag immers alweer meer dan drie jaar achter mij. Maar afgezien van de fiscale inhoud heb ook ik toch mijn lesje geleerd in de drie sessies die we gehouden hebben. Je kan nog zo goed zijn in je vak, les geven is niet iets wat je zomaar even doet. Ik weet in ieder geval dat ik voortaan even zal terugdenken aan ‘mijn’ vijftien studenten voordat ik tijdens een ochtendcollege over de eigenwoningregeling het grote gapen weer laat beginnen.