Een paar dagen geleden lag ie in de brievenbus: de uitslag van mijn allerlaatste tentamen van mijn rechtenstudie. Het enige dat nu nog tussen mij en m’n LLM staat, is de scriptie. Een bijzonder gevoel wel, want toen ik al die jaren geleden besloot rechten te gaan studeren, had ik niet verwacht dat ik ooit op dit punt zou komen. Gehoopt wel, natuurlijk, maar verwácht…
Het moment dat ik het certificaat van mijn allereerste vak/tentamen in de brievenbus vond, kan ik me nog ontzettend goed herinneren. Al tijdens het bestuderen van de stof merkte ik dat deze studie anders was: dit zou de eerste studie zijn waarvoor ik echt aan de bak moest. Met alleen het lezen van de tekst een dag voor het tentamen zou ik het dit keer niet gaan redden. De uitslag van dat allereerste tentamen kreeg ik direct na afloop. Het waren meerkeuzevragen, ik moest op een antwoordformulier hokjes inkleuren en na veertig vragen met vier antwoordmogelijkheden te hebben doorgeworsteld, liep ik naar de surveillant. Die zat in een soort toezichthokje. In dat hokje werd dat formulier in een scanner gestopt, er volgden een paar zenuwslopende minuten en daarna schreef de surveillant de uitslag op een formulier. De opluchting toen die man een voldoende opschreef… En toch de schrik daarna toen hij meedeelde dat de uitslag voorlopig was. De uitslag kon dus nog veranderen! Mijn voldoende was nog helemaal niet zeker! Een paar dagen later volgde een grote A4-envelop. Daarin stuurt de OU de uitslag met certificaat als je het gehaald hebt. Heb je het niet gehaald, dan vind je een A5-envelop op de mat. Voor tentamens waarbij je niet direct de uitslag kreeg, was het dus bijzonder spannend als de post bezorgd werd: was de envelop groot of klein?
De grote en kleine enveloppen bleven, maar in de jaren die ik aan de OU studeerde ontstonden er nieuwe manieren om te ontdekken of je een tentamen gehaald had of niet. In het studiepad waren vinkjes te vinden achter de vakken. Als je op zo’n vinkje klikte, kreeg je een overzicht van je tentamendeelnames voor dat vak en soms stond daar zomaar ineens een cijfer. Een dag later stond het cijfer dan in je studiepad zelf – als het een voldoende was – en lag de envelop in de bus. Toen ontdekte ik een manier waarop je nóg een dag eerder kon checken of een vak binnen was of niet: mijn tentamenaanmeldingen. Onder dat tabje stond een lijst met vakken waarvoor je ingeschreven was en waarvoor je tentamen kon doen. Had je een tentamen gehaald, dan verdween het vak uit die lijst. Dubbelcheck was de lijst met vakken waarvoor je ingeschreven stond, met daaronder de lijst met ‘eerdere inschrijvingen’. Vak gehaald? Dan ‘zakte’ het naar de onderste lijst. Bingo!
Met het halen van dat allerlaatste tentamen is er echt duidelijk een periode voorbij. Niet meer weken in spanning na een tentamen. Niet meer wekenlang obsessief op de meest vreemde momenten en plaatsen op vinkjes (inmiddels notitie-icoontjes) en tentamenaanmeldingen klikken tot er veranderingen zichtbaar zijn. Ik kan het me nu nog niet voorstellen, maar ik ga die periode vast nog wel missen.
Nu alleen die scriptie nog. Gelukkig (?) hoef ik de spanning dus nog niet te missen.