“Ik ga dit gedoe gewoon van de positieve kant bekijken en keihard genieten van de dingen waar ik van kán genieten.” Ik hoor het mezelf nog zo denken op het moment dat mijn grote vriend Mark R. uitsprak dat de sportscholen dicht gingen en de scholen na het weekend ook niet open zouden gaan. De twee grootste voordelen waren wat mij betreft meer tijd met m’n kinderen kunnen doorbrengen en – tot grote vreugde ook van diezelfde kinderen – de wekker kon uit. Gewoon helemaal uit! Geen! Wekker! In eerste instantie voor drie weken, tot 6 april (alhoewel deze rasoptimist dat op dat moment ook al wel érg optimistisch vond), en misschien wel langer. Joechei en blij!
Het werden zes maanden. Zes maanden zonder wekker. Zes maanden leven op de biologische klok. Zes maanden gaan slapen als we moe waren (wat eigenlijk niet eens zo heel veel later bleek te zijn dan onze “gewone” bedtijd). Zes maanden vanzelf wakker worden – wat overigens ook niet heel veel later bleek te zijn dan het tijdstip van de wekker. Wat echt heel erg hielp, was dat die wekker dus niet ging. Wij waren #teamgeenwekker en dat beviel ons meer dan prima.
De coronaquarantaine ging over in de intelligente lockdown, die ging over in een intelligente lockdown met wat minder beperkingen, die moeiteloos overging in de zomervakantie. Al die tijd geen wekker, veel tijd met z’n drietjes, en – laten we wel wezen – veel Mark R. in de media. Het verging ons prima.
Afgelopen maandag kwam er toch nog abrupt een einde aan de zes wekkerloze maanden. Het nieuwe schooljaar stond voor de deur, de scholen van de kinderen begonnen weer zoals bijna-redelijk-semi-normaal en ok, heel eerlijk toegegeven, keek ik er ook wel weer een heel klein beetje naar uit dat die gasten overdag níet de hele dag thuis zouden zijn. So far so good, zou ik willen zeggen. De jongste gaat zelf naar school en komt zelf weer thuis en de oudste zit inmiddels in de tweede, die hoef ik ook niet meer te brengen, dus ’s morgens vanaf half 9 ben ik kinderloos voor een uur of zes.
Het enige nadeel? De wekker gaat weer om 6 uur. Freaking midden in de nacht man! We zijn pas op dag 5 van dit schooljaar en ik overweeg serieus om vanaf volgende week om half 9 gewoon weer even terug in bed te duiken. Ik ben gebroken, echt. Gelukkig is het bijna zomervakantie. Nog maar 316 dagen.