Sinds meester Frank – dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen – Visser is overgestapt naar SBS6 is het volk dat voor hem terecht komt een stuk kleurrijker dan voorheen. Er wordt lang niet altijd meer gesteggeld over de erfgrens of een verkeerd geplaatste boom, nee, de conflicten zijn minstens zo kleurrijk als de personen die ze hebben. Maar goed, ten tijde van de overstap vergeleek Frank Visser zichzelf met Pipo de Clown, dus een heel grote verrassing mag dat niet zijn.
Afgelopen maandag was er weer een pareltje te bewonderen. Bovenbuurvrouw met overgewicht stampt zó hard – een kudde olifanten is er niets bij – dat onderbuurvrouw gillend gek wordt. Die laat dat er natuurlijk niet bij zitten, dus die timmert regelmatig vakkundig haar eigen muur aan gort. Waardoor de bovenbuurvrouw natuurlijk nog veel harder gaat stampen – zegt onderbuurvrouw.
Even tot tien tellen en rustig ademhalen is er niet bij, want de nachtrust van onderbuurvrouw wordt ernstig verstoord door de seksgeluiden van de bovenburen en de bovenbuurvrouw die vervolgens aan de bovenbuurman vraagt of hij al is klaargekomen. Om de bovenburen te laten inzien hoe verschrikkelijk die seksgeluiden zijn, ramt de onderbuurvrouw zo nu en dan het bed van haar zoon tegen de muur. Die zoon woont niet meer thuis vanwege de overlast van de buren – of zou zijn leeftijd er misschien toch ook iets mee te maken kunnen hebben? Gelukkig ligt er al jaren een schoon setje kleren voor hem klaar, “lekker gewassen”, mocht hij ooit nog terugkeren.
Het onderdeel ‘eigen waarneming van de rechter’ is denk ik mijn favoriet. De deelnemers doen – in dit geval – de geluiden voor waar ze overlast van hebben. Onderbuurvrouw knalt haar bank een paar keer flink op de grond om vervolgens op haar sloffen een paar rondjes door haar kamer te stampen, terwijl bovenbuurvrouw op haar sokken bijna geruisloos door haar kamer schrijdt om maar zo min mogelijk geluid te produceren. Hilarisch hoogtepunt, maar tegelijkertijd ook écht een dieptepunt: Viktor Brand die eigenhandig (nee, niet op díe manier) de o zo verschrikkelijke seksgeluiden imiteert.
De hoorzitting slingerde me jaren terug in de tijd: ik moest ineens heel erg denken aan de talkshow van Jerry Springer (die met een beestje fantasie ook best iets wegheeft van meester Frank). Gasten met de meest vreemde, ingewikkelde, niet te bevatten relatieconstructies, die onverwacht op het podium nog iets veel bizarders opbiechtten en vervolgens met elkaar op de vuist gingen, terwijl het publiek compleet uit z’n dak ging: “JERRY! JERRY! JERRY!” Totdat kale beveiliger Steve de vechtersbazen uit elkaar haalde – maar ze achter zijn rug toch weer gillend op elkaars nek sprongen.
Toen de scheldpartijen tijdens de hoorzitting zo ontzettend uit de hand liepen dat het discriminatie werd, had meester Visser er al snel schoon genoeg van en kapte de boel af. Het geluid dát te horen was, viel binnen de geluidsnorm. Dit is mijn beslissing, de zaak is afgedaan.
Omdat de allergrootste ergernis van onderbuurvrouw toch echt het loopje van de bovenbuurvrouw was (die overigens naar eigen zeggen “op eieren loopt en daarom beide voeten tegelijk neerzet” – vraag maar niks), werd de uitzending afgesloten met een opmerking van Viktor over het karakteristieke loopje van de meester zelf, die daar naar eigen zeggen jarenlang op geoefend heeft. De zaak was rond.
Waar ik altijd naar de Rijdende Rechter keek (en nog steeds kijk overigens) als een soort overhoring van m’n eigen juridische kennis zie, hoef je voor de juridische inhoud eigenlijk niet naar meester Frank te kijken. Qua entertainment echter… Volgende week zit ik er weer klaar voor hoor, met cola en popcorn. “FRANKIE! FRANKIE! FRANKIE!”
——-
Deze uitzending is hier terug te kijken.