Het was 1995, ik zag voor het eerst de film The Net en het leek me fantastisch om zo te kunnen leven. Jaren daarvoor was ik al fan geweest van The Flying Doctors en wilde ik naar Australië verhuizen, want hoe heerlijk was het om je school gewoon vanuit je woonkamer te doen, via de radio? In The Net werkte Sandra Bullock vanuit huis, als ze trek had in pizza bestelde ze die via internet en voor haar vliegtickets voor een welverdiende vakantie hoefde ze ook niet naar het reisbureau. Het leek me fantastisch om op die manier te kunnen leven.
Fast forward naar 2021. Zonder er echt bij stilgestaan te hebben, is mijn leven de afgelopen jaren steeds meer op dat uit die film gaan lijken. Mijn studie was voornamelijk online (yay voor afstandsonderwijs), ik zzp’de erop los vanuit huis en kwam eigenlijk alleen nog buiten om mijn kinderen naar school te brengen, boodschappen te doen, naar de tandarts en de sportschool te gaan. En iedere keer als ik naar buiten moest terwijl ik er geen zin in had, spookte door m’n hoofd dat ik vast nog wel meer vanuit huis kon doen.
Toen kwam corona me een handje helpen. Wilde ik al een paar jaar Zumba vanuit de huiskamer geven, Zumba stond het pas toe in de licentieovereenkomst toen er een wereldwijde pandemie uitbrak. Wie volgt dat soort lessen vanuit de huiskamer? Mensen die niet naar de sportschool kunnen omdat die dicht is. Sportlessen via internet geven? Check. Sportschool hoef ik niet meer naartoe. Werken bij de tandarts? Die baan ruilde ik in voor een baan waarvoor ik de deur niet uit hoefde. Kinderen naar school brengen? Die gaan inmiddels liever alleen. Boodschappen dan? Tijdens de pandemie ontdekte ik het gemak van die dingen elke week tot in je keuken te laten bezorgen en gemak dient de mens nou eenmaal.
Nee, na ruim anderhalf jaar gejojo met lockdowns, maatregelen, (reis)beperkingen en allerhande Zoom-, Teams-, Skype- en Google Meet-gesprekken kan ik er niets anders van maken dan dat die Angela Bennett het goed voor elkaar had in 1995. Het is inderdaad prima te doen zo. Ik hoop alleen niet dat ik ook een halfgare moordenaar op m’n dak krijg om de boel te verpesten.