Het politieke proces-Wilders

18 maart was de start van het proces tegen Wilders om zijn ‘minder Marokkanen- uitspraken’. Het proces begon met een regiezitting. Het proces zal verder gaan in oktober, het moment waarop de campagnes beginnen voor de Tweede Kamerverkiezingen. Voor de zitting lekte de pleitnota van de advocaat van Wilders, Geert- Jan Knoops, uit en kon heel Nederland de tactiek van de verdediging inzien.

Door Bram de Jong

Na de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 legde Wilders in een café in Den Haag zijn publiek een vraag voor waarvan het antwoord te verwachten was. De vraag luidde: “Willen jullie meer of minder Marokkanen?” Het publiek scandeerde luid en duidelijk “minder, minder, minder!”, waarmee Wilders afsloot met de woorden: “Dan gaan we dat regelen.”  Deze gebeurtenis leidde tot veel kritiek en verschillende politici riepen op aangifte te doen, waaronder de burgermeester van Amsterdam en Nijmegen, respectievelijk Eberhard van der Laan en Hubert Bruls. Er werd vrij massaal gehoor gegeven aan deze oproep, volgens het OM liggen er ruim 5000 aangiften.

Het OM probeert Wilders te vervolgen voor het aanzetten tot haat tegen en discriminatie van Marokkanen. De verdediging van Wilders heeft 39 verzoeken gedaan tot het horen van getuigen. Van deze 39 zijn slechts zes verzoeken gehonoreerd. Wilders wilde ondermeer minister president Mark Rutte, oud-minister Ivo Opstelten, minister Ronald Plasterk, eurocommissaris Frans Timmermans en vice-premier Lodewijk Asscher oproepen om te getuigen. Deze verzoeken zijn allemaal afgewezen.

De rechtbank Den Haag heeft drie rechters geselecteerd die a-politiek zijn. Ze zijn alle drie geen lid van een politieke partij. Dat stuit in de rechterlijke kringen op kritiek. De kritiek luidt dat hiermee de schijn wordt gewekt dat onpartijdigheid alleen bestaat wanneer een rechter ook onpartij-lid is. Dat is niet juist. Rechters zijn juristen die hun politieke voorkeur niet kunnen/mogen laten doorschemeren in hun vonnis. Hiervoor zijn binnen de rechtspraak richtlijnen opgesteld. Een ander kritiekpunt is dat door het selecteren van drie rechters zonder politiek lidmaatschap er van het proces een politiek proces wordt gemaakt.

Er zijn ook voorstanders van het besluit van de rechtbank Den Haag. De voorstanders vinden het goed om te zien dat de rechtbank alles in het werk stelt om de schijn van partijdigheid te voorkomen, door de rechters te selecteren op niet-partijlidmaatschap bij het proces tegen een politicus.

Persoonlijk vind ik het proces onnodig en een cadeautje voor Wilders. Met het proces krijgt hij meer aandacht dan hij ooit had kunnen dromen. Aangezien de zaak pas verder gaat in oktober (start campagne Tweede Kamerverkiezingen) is dit voor Wilders de perfecte timing. Ik vind dat zijn uitspraken niet door de rechter hoeven te worden gewogen. Het gaat immers om een politiek debat. Laat dat over aan het publiek (de kiezers) en politici. Vrijheid van meningsuiting blijft een groot goed. Gezien zijn grote aanhang, zijn kennelijk veel mensen het eens met zijn visie. Gezien de grote ophef die sindsdien is ontstaan zijn er kennelijk ook veel mensen die het absoluut niet kunnen vinden met zijn visie. Het is wat mij betreft niet aan de rechter de visie van Wilders te (be/ver)oordelen.

Los van de vraag of het een eerlijk, politiek of noodzakelijk proces is, kan de conclusie getrokken worden dat Wilders goed getimede ‘gratis’ reclame krijgt. En ja, ook hier een vorm van gratis reclame. Dat is de publiciteit die je krijgt na een spraakmakende opmerking.