Gewoon Preuts

Gewoon Bloot. Op 21 maart wordt de eerste aflevering van dit controversiële programma uitgezonden. De reacties begonnen echter al weken voor deze datum binnen te stromen.

Door Nienke van Beek

Een korte omschrijving van het programma: kinderen uit groep zeven en acht mogen in ‘Gewoon Bloot’ kijken naar, en vragen stellen aan, naakte volwassenen.

Laat het even op je inwerken. Heb ik ook gedaan. Ik begreep meteen waar alle commotie vandaan kwam. Geef toe: dit klinkt toch gewoon best wel bizar?

Kijkend naar de motivatie achter het programma begon ik het idee wel een beetje te snappen. Het is de tijd van het internet. Social media spelen een belachelijk grote rol in de samenleving, en daardoor komen ook kinderen hier snel en vaak mee in aanraking. Wat zien we op social media? Perfectie, volgens de makers van ‘Gewoon Bloot’. Wat willen we niet normaliseren voor onze kinderen? Juist: dat.

Soit. Maar is dit een legitieme reden om kinderen naar naakte, vreemde mensen te laten kijken? Wat zijn de motieven van deze mensen? Waar zijn de ouders van de kinderen, en waarom geven zij hun kinderen op voor dit programma?

Als het goed is, douchen de ouders van deze kinderen ook gewoon. Zijn zij dan ook allemaal zo perfect dat hun kinderen een NPO-programma nodig hebben voor een realitycheck? Zo ja: als hun kind ook maar iets van dit superioriteitsgevoel geërfd heeft, heeft het de hele realitycheck niet nodig. Zo nee: wat is het probleem? Je kind ziet jou toch?

Ieder verhaal heeft natuurlijk twee kanten. De kant die positief is over de uitzending van dit programma, vindt dat het inderdaad goed is om kinderen te confronteren met imperfecte, ‘normale’ lichamen. Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en zullen dus automatisch vragen gaan stellen. Als je een kind iets een beetje logisch uitlegt, wordt het al snel gewoon en is het dus ‘gewoon bloot’. Niet te spastisch doen. We zijn al zo preuts tegenwoordig.

Eerlijk? Ik begrijp waar die preutsheid vandaan komt. Sinds de mogelijkheid bestaat dat ik mezelf met mijn blote billen op Dumpert terugzie, ben ik ook iets terughoudender geworden met ‘naakt zijn’. Een, voor mij, relatief logische oorzaak-gevolgrelatie.

Ik hoop dat ik mijn kinderen later ook niet bloot tegenkom op het internet. Niet in de perfecte insta-versie. Ook niet ‘gewoon bloot’. Misschien is een beetje preutsheid anno 2021 niet eens zo erg.