Driewerf hoera voor koffie

De juffen op de basisschool zag je eigenlijk nooit zonder een kopje thee. In de pauze, op het schoolplein, tijdens de lessen… Als ze eens geen kop thee bij zich hadden, dan waren ze ongetwijfeld net op weg om een nieuwe kop thee te halen.
Op de middelbare school waren alle docenten zwaar aan de koffie. De momenten dat ik een docent heb gespot zonder koffie zijn op één hand te tellen. Koffie leek de drijvende kracht achter het docentenleger. En ik snapte dat nooit zo goed. Waarom dan? Leverden wij lieve modelscholiertjes nu echt zoveel stress op?

Toen ik zelf toetrad tot het docentenleger duurde het nog geen week voordat ik aan het begin van iedere pauze een sprintje trok naar de koffieautomaat om daar vechtend voor m’n leven een plekje te bemachtigen. Als ik er onder had kunnen gaan liggen met m’n mond open, dan had ik dat zeker gedaan. Ik. Moest. Koffie. Mijn carrière als docent was sneller voorbij dan mijn koffieverslaving. Uiteindelijk sta ik al vijftien jaar niet meer voor de klas, want dat ene jaartje als docent was voldoende om na m’n propedeuse naar de universiteit te vertrekken. Waarvan ik het eerste jaar overigens ook werkte als docent, maar dan in het volwassenenonderwijs.

Ik roep nog steeds regelmatig dat ik een koffie-infuus wil. Mensen die me goed kennen weten dat ik vóór 9 uur ‘s morgens aan de koffie moet, wil ik een beetje aanspreekbaar zijn. En dat terwijl mijn eerste kopje koffie niet eens zo heel bijzonder was. Ik denk dat ik een jaar of tien was en ik kreeg van mijn oma een heel klein kopje (denk aan een halve espresso) gevuld met koffie en een flinke scheut melk. Ik vond het geweldig! De smaak van de koffie vond ik niet zo interessant, maar ik wist wel dat alleen grote mensen koffie dronken, en daar hoorde ik nu dus ook bij. Score!

Het grappige is ook dat wanneer ik kan uitslapen, ik veel makkelijker zonder koffie kan. Alleen zit dat er tegenwoordig niet meer zo in, en dus sleep ik me elke ochtend om half zeven eerst naar m’n trouwe koffiemachientje. Ja, ik heb mijn kinderen geleerd hoe ze koffie moeten zetten daarmee, maar sinds het schooljaar weer begonnen is, kunnen ze ineens blijkbaar wél uitslapen. Daar heb ik dus ook helemaal niets aan. Na één kop koffie kom ik een beetje uit m’n zombie-modus, na de tweede kop kan ik de hele wereld aan: caffeïneer en overwin!

Ja. Maar ja. Dan moet je dus wel op tijd je voorraad aanvullen.