Hoewel het in de Middeleeuwen de normaalste zaak van de wereld was om een dier letterlijk voor de rechter te slepen, zien we dat nu toch echt anders. Toch zijn er heden ten dage zo nu en dan dieren het onderwerp van spraakmakende rechtszaken, waarbij rechters geconfronteerd worden met dierlijk gedrag waar ze wat van moeten vinden.
Onlangs liepen de gemoederen hoog op in het Zwitserse Zürich, alwaar de rechter geconfronteerd werd met een zaak omtrent een hyperactieve haan. Deze haan kraaide 14 tot 44 keer per uur, ongeacht het moment van de dag. Buurtbewoners werden helemaal krankjorum van het beest, en vorderden een heus kraaiverbod. De Zwitserse rechter kon zich daar wat bij voorstellen, en besliste dat het beest voortaan tussen ’s avonds 22 uur en ’s ochtends 8 uur geen herrie meer mocht maken. De eigenaar moest hem dan in het donker houden, zodat de haan de behoefte niet zou voelen om ook ’s nachts als een malle te keer te gaan, en kreeg bovendien de opdracht mee om het verblijf van het beest beter te isoleren.
De rechtszaak van de eeuw!
Een soortgelijke zaak lijkt zich momenteel in Frankrijk te voltrekken. In het idyllische en altijd rustige dorpje Saint-Pierre-d’Oléron klaagt een bejaard echtpaar al jaren wegens het feit dat een haan uit de buurt toch wel heel vroeg wil opstaan. In Rocherford is inmiddels de ‘rechtszaak van de eeuw’ begonnen, alwaar de inmiddels beroemde haan Maurice onderwerp van het geding is. De zaak is in Frankrijk echt totaal uit de hand gelopen, en heeft een nationale dimensie gekregen. Maurice wordt door velen gezien als het verzetssymbool van het Franse plattenland tegen de elitaire politieke bemoeizucht van stedelingen, en men vindt dat het kraaien van een haan nu eenmaal hoort bij het geluid van het boerenleven. Een definitieve uitspraak wordt op 5 september verwacht.
Een hond als getuige?
Nu zijn de dieren in bovengenoemde zaken natuurlijk geen daadwerkelijke partij bij de zaken in kwestie. Het zijn de baasjes c.q. eigenaren die voor de rechter moeten verschijnen. Een spraakmakende zaak in Spanje is echter de uitzondering op de regel. De Spaanse hond Milagros werd begin 2019 door een Spaanse rechter opgeroepen als getuige in een strafzaak tegen diens voormalige baasje. Het baasje had de hond verwaarloosd, en uiteindelijk bij het grof vuil gezet. De rechter wilde door deze onorthodoxe maatregel meer aandacht vragen voor dierenleed, en met eigen ogen zien wat de gevolgen waren van de dierenmishandeling voor Milagros zelf.
Heeft een kat recht op vrijheid van meningsuiting?
Wellicht de meest bizarre rechtszaak waarin dieren centraal staan is de zaak Miles v. City Council of Augusta, Georgia (1983). De kat Blackie bleek heel goed te zijn in het nadoen van stemmen, en kon –min of meer- de zinnen ‘I love you’ en ‘I want my mama’ miauwen. De eigenaren gingen hiermee de straten af, en verdienden er een aardig zakcentje aan. Dat ging goed, totdat de Staat Georgia het echtpaar liet weten dat wanneer ze dergelijke bedragen verdienden aan hun kat, ze zich moesten inschrijven als zelfstandig ondernemer en netjes belasting moesten betalen. De twee vochten dit aan bij de rechter, en beargumenteerden dat de eis van de Staat een inbreuk zou maken op het recht op vrijheid van meningsuiting van….jawel, de kat Blackie. Het argument van de rechter: Blackie is geen mens, en dus kan hij geen beroep doen op de Grondwet. En als Blackie wel een mens zou zijn, dan zou hij prima voor zichzelf kunnen spreken…