De heilige cijferlijst

Al vanaf het moment dat ik het eerste studieboek van de OU opensloeg, las ik vacatures van advocatenkantoren. Voor student-stagiaires, juridisch medewerkers en ook advocaat-stagiaires. Wat me daarbij al vanaf dat allereerste begin opvalt, is dat er vrijwel altijd gevraagd wordt om een motivatiebrief, cv en een cijferlijst. Vanaf dat allereerste begin vraag ik me af wat zo’n cijferlijst zou moeten zeggen.

Volgens een docent zegt een vijf dat iemand er bijna is, maar nog niet helemaal. Een zes betekent dat iemand de klok en de klepel bij elkaar weet te brengen, maar pas bij een zeven beheerst iemand de stof. Ik geloof niet dat ik dat met hem eens ben. Pak ik mijn eigen cijferlijst er namelijk bij, dan klopt die uitspraak van geen kant. En iets zinnigs afleiden uit die lijst lukt al helemaal niet.

Uit mijn lijst valt bijvoorbeeld niet af te leiden dat mijn voorkeur bij strafrecht ligt, want de cijfers die prijken achter de privaatrechtelijke vakken zijn hoger dan die van de strafrechtelijke vakken. Je ziet ook niet hoe hard ik heb gewerkt voor die zes voor constitutioneel recht, terwijl ik voor het paper van inleiding criminologie met een paar uurtjes werk een acht scoorde.

Achter het vak ‘bachelor essay’ staat ook een acht, net als bij een medestudent. Ik haalde de acht in een keer, maar toen deze medestudent dit vak deed was het vak van opzet veranderd en was er al een extra feedbackmoment toegevoegd. De studente leverde haar essay in, dat werd onvoldoende bevonden en zij kreeg vervolgens intensieve een op een begeleiding. Zij werd bij het herschrijven aan het handje genomen en kreeg uiteindelijk een acht. Maar dat lees je niet af uit de lijst. Net zoals je niet ziet dat ik over een module gemiddeld 43 uur doe, terwijl er 100-120 uur voor staat.

Een cijfer is zo willekeurig en hangt van zoveel meer af dan alleen beheersing van de stof. De vorm van het tentamen bijvoorbeeld, de opdracht, meerkeuzevragen, open vragen. Of iemand goed in z’n vel zit of niet. Een tentamen blijft een momentopname; in mijn lijst zie je niet dat ik een tentamen deed terwijl er nog geen honderd meter verderop bij een café door een horde Oranjefans luid gejuicht werd omdat Nederland een of andere voetbalwedstrijd won.

Ik had gehoopt dat als ik verder in mijn studie zou komen, ik zou begrijpen waarom die cijferlijst zo heilig is, waarom die lijst mee moet bij een sollicitatie. Maar hoe verder ik kom, hoe minder ik het juist begrijp. Het enige wat je volgens mij uit mijn lijst kan afleiden, is dat ik over twee vakken mijn bachelor gehaald heb. Maar juist dat kun je straks ook zien aan mijn getuigschrift.