Van alle boeken die je als rechtenstudent te verteren krijgt tijdens je studie, zijn er een paar die met kop en schouders boven de andere uitsteken. Niet iedere universiteit gebruikt dezelfde handboeken, die ook zo nu en dan vervangen worden door nieuwe exemplaren (zoals Minkenhof die onverbiddelijk aan de kant werd geschoven voor Corstens). Maar er zijn boeken die vrijwel overal gebruikt worden en die allemaal dingen naar die ene titel: De Bijbel der Rechtenstudie.
Dat die bijbel de wettenbundel zou zijn, ligt te veel voor de hand. Zelfs in het gunstigste geval kan er slechts sprake zijn van een gedeelde eerste plaats wanneer SDU en Kluwer de degens kruisen. En daarnaast zijn er nog veel te veel andere factoren die meespelen: persoonlijke voorkeur, voorkeur van de universiteit, gewenning vanuit (bij)baan, stage of vorige opleiding… De Bijbel zal geen van twee ooit worden.
Een handboek wordt het ook niet. Niet alleen omdat de Nederlandse universiteiten niet unaniem voor dezelfde handboeken kiezen, maar ook omdat de verschillende rechtsgebieden de strijd met elkaar aangaan. De Hullu tot Bijbel uitroepen is leuk voor een strafrechtstudent, de privaatrechtfan zal toch eerder naar Asser loeren, terwijl de publiekrechtfanaat daarentegen weer flirt met, ehm, nou ja, een ander handboek. Geen idee, publiekrecht was niet zo mijn gebied.
Jurisprudentiebundels dan? Nee, sorry, ook die komen niet in aanmerking. Fijn om te hebben, maar de helft van de uitspraken in die bundel heb je niet nodig en de helft van de uitspraken op de lijst met verplichte jurisprudentie staat niet in die bundel. Navigator for the win! Maar die dingt niet mee naar de titel, want geen boek, maar een vergaarbak met boeken, tijdschriften, jurisprudentie, noten en andere uitverkoopjes.
Nee, er is er maar één die in aanmerking komt voor deze titel. Er is er maar één die eigenlijk al vanaf het eerste vak in het eerste jaar op de lijst met verplicht aan te schaffen boeken moet staan. Er is er maar één waar rechtenminnend Nederland het unaniem over eens is. Er is er maar één waar eerstejaars direct mee moeten leren overweg te kunnen. Er is er maar één die iedere rechtenstudent vanaf dag één van de studie tot z’n beste maatje, compagnon, levenspartner moet bombarderen. Er is er maar één die iedere jurist (al dan niet in wording) te allen tijde binnen handbereik moet hebben om onverlaten mee om de oren te slaan. Er kan er maar één De Bijbel der Rechtenstudie zijn. En dat is de Leidraad.