Cybercrime

Door alle discussies over de sleepwet deze laatste weken, moest ik denken aan de studentendag van de Open Universiteit in 2013. Ieder jaar organiseert de OU een dag waarop rechtenstudenten, die elkaar over het algemeen alleen ‘spreken’ via een beeldscherm, de kans krijgen om lezingen bij te wonen en vooral gezellig kunnen borrelen, waardoor ze elkaar op een andere manier leren kennen. 

Ieder jaar heeft die dag ook een ander thema en in 2013 was dat ‘Cybercrime’. Interessante shizzle – met een hoofdletter I! Zo werd bijvoorbeeld de stelling ‘iedereen kan een fiets stelen, maar niet iedereen kan een computer hacken’ gedropt. Dat vond ik nogal een dingetje. Ik kan geen fiets stelen. Natuurlijk zou ik best een fiets die op slot staat kunnen optillen en er de straat mee uitlopen, maar dat is me veel te veel moeite. En trouwens, dat het fysiek kan is ook iets heel anders dan dat het psychisch kan; uiteindelijk lukte het me dertig jaar geleden ook al niet een puntenslijper van een kwartje uit een winkel te stelen.

De auto die ik vijftien jaar geleden had, die had ik wel makkelijk kunnen stelen als die niet van mij was geweest. Dat ding kon je namelijk starten met een theelepeltje, I kid you not. Er is ook ooit een poging gedaan om de autoradio uit die auto te stelen. Niet om het een of ander, maar we hebben het hier over een autoradio waar alleen een cassettebandje in kon en die storing gaf op de radio als ik de ruitenwisser aan had staan. Het was dus helemaal niet de moeite om te proberen die auto te stelen; als ik getankt had, was de benzine meer waard dan heel die auto.

Kan ik een computer hacken? Nee, kan ik niet, maar ik moet er wel heel eerlijk bij zeggen dat ik ooit – zo rond het jaar 2000 – tijdens het vak informatica, toen ik een beetje aan het rommelen was op die schoolcomputer omdat ik de opdrachten al af had, bij de cijferlijsten van onze klas terecht kwam. Dat gaf ik door aan de docent, die stelde dat dat onmogelijk was en dus gaf ik iedereen voor de laatste toets een 10. Een week later lukte het niet meer om bij die lijsten te komen. Heel vreemd.

Bij ‘hacking cops’ kan ik me ook nog niet zo veel voorstellen. Een jaar of vijftien geleden deed ik aangifte omdat ik werd lastiggevallen via internet, maar de ‘cops’ daar raakten volledig het spoor bijster toen ik over ip-adressen begon. “Huh? Wat? Hij woont gewoon in Leiden, toch?”

Maar hey, vijftien jaar is best een aardige tijd. Misschien hebben ze inmiddels het boek Hacken voor dummies gelezen.

Windows XP kon in 2013 ook al echt niet meer, maar daar keek ik toen al niet bepaald van op. Dat is gewoon gezond verstand.