Verval van studiepunten, een rendementsmaatregel

Langstudeerders worden geconfronteerd met het feit dat studiepunten komen te vervallen, een groot probleem waar bestuurlijk actieve studenten veel last van kunnen hebben.

Geschreven door Mark van den Hove

Op grond van artikel 7.13, tweede lid, aanhef en onder k, van de WHW kunnen studiepunten van studenten komen te vervallen, de examencommissie kan een geldigheidsduur vaststellen en moet een procedure vaststellen omtrent de mogelijkheid tot verlenging van de geldigheid.

Voor de studiefinanciering heeft een student 10 jaar om zijn diploma te behalen, zodat zijn prestatiebeurs omgezet wordt in een gift. Echter, in veel gevallen zijn de studiepunten veel minder lang geldig.

Een pure rendementsmaatregel, vinden verschillende belangenorganisaties. Bij de Radboud Universiteit is het gebruikelijk dat men de bachelor in vier jaar behaalt, en een master in twee jaar, anders vervallen alle studiepunten.

Na een langdurige lobby is er ter gelegenheid van de behandeling van de begroting Hoger Onderwijs een motie ingediend door Mohandis (PVDA) en Van Dijk (SP). De strekking is dat studiepunten niet langer mogen vervallen enkel en alleen als rendementamaatregel. De studiepunten mogen volgens het voorstel alleen vervallen indien de kennis van het vak verouderd zou zijn.

Een stap in de goede richting, maar voor nu geldt dat men goed op moet letten en de OER moet bestuderen, want anders kan men in een vicieuze cirkel belanden. Immers kan men na verval van het eerste resultaat dit tentamen opnieuw gaan maken, maar dan vervalt na het behalen van dit tentamen het volgende resultaat, en zo verder.

Heb je een vertraging in je studie opgelopen, door welke omstandigheid dan ook, check dan de geldigheidstermijn van je resultaten en verzoek tijdig verlenging van de geldigheidsduur om zo veel ellende te voorkomen.