Studenten zijn zich er niet altijd van bewust dat het volgen van twee masterspecialisaties niet per definitie resulteert in twee masterdiploma’s. Dat stelt Jan Sinnige van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) in een artikel dat Trouw onlangs publiceerde.
Door Inge Hoiting
Universiteiten bieden vaak brede masteropleidingen aan waarbinnen meerdere specialisaties gevolgd kunnen worden. Ook rechtenfaculteiten kennen dit soort masters. Het is bijvoorbeeld op vrijwel elke Nederlandse universiteit mogelijk om de variant ‘Nederlands Recht’ of ‘Rechtsgeleerdheid’ te volgen. Binnen deze masters kunnen rechtenstudenten zich veelal specialiseren in een of meer richtingen, zoals strafrecht, staats- en bestuursrecht, privaatrecht, ondernemingsrecht of arbeidsrecht.
Het komt daarbij regelmatig voor dat studenten een combinatie willen doen van twee richtingen. Dat betekent extra vakken volgen en meestal het schrijven van een tweede of grotere scriptie. Toch wordt al dat harde werken niet altijd met beloond met een tweede bul. De gekozen combinatie kan namelijk uit twee verschillende varianten van dezelfde masteropleiding bestaan. In dat geval wordt er slechts één diploma verstrekt, waarop de twee afgeronde richtingen vermeld staan.
Per universiteit kan het verschillen of een richting een specialisatie of een zelfstandige opleiding vormt. Op het eerste gezicht is het verschil niet altijd duidelijk te benoemen. Ter vergelijking een kleine greep uit de programma’s van een aantal Nederlandse universiteiten.
Zo kent de masteropleiding ‘Rechtsgeleerdheid’ van de Universiteit Leiden maar liefst 9 verschillende afstudeerrichtingen. Stel, je kiest voor de wat ongewone combinatie van Public International Law en Financieel recht. Dan levert je dat gek genoeg één getuigschrift op. Terwijl deze twee richtingen toch wezenlijk van elkaar verschillen.
Besluit je op Tilburg University of de Universiteit Utrecht de masters Ondernemingsrecht en Privaatrecht te volgen, dan krijg je twee diploma’s. Ondernemingsrecht vormt op deze universiteiten een zelfstandige master. Terwijl Privaatrecht op beide universiteiten onder de hoede van ‘Rechtsgeleerdheid’ dan wel ‘Nederlands recht’ valt.
In Groningen pakken ze het weer net even anders aan. Rond je aan de Rijksuniversiteit Groningen de richtingen Ondernemingsrecht en Privaatrecht af, dan krijg je één bul. Je hoeft daarentegen ook maar één scriptie te schrijven. Dat is dan weer mooi meegenomen!
Het moge duidelijk zijn dat elke universiteit haar eigen invulling geeft aan het aanbod van masters en specialisaties. Ben je (aankomend) masterstudent en hecht je waarde aan een tweede papiertje? Dan is het aan te raden om het Onderwijs- en Examenreglement (OER) van de richtingen die je op het oog hebt te raadplegen. Zo kom je achteraf niet voor verrassingen te staan.