Recensie: On Stage – Legally Blonde

Legally Blonde is voor velen van ons haast jeugdsentiment en eigenlijk verplicht filmavondmateriaal voor de rechtenstudent. De komedie uit 2001 over de Amerikaanse Elle Woods die – immer gehuld in zuurstokroze en vergezeld van hondje Bruiser – haar ex probeert terug te winnen door net als hij een rechtenstudie te gaan volgen aan het prestigieuze Harvard, is nog steeds populair.

Geen wonder dat de film in 2007 in musicalvorm op de planken verscheen. Tilburgse studentenmusical-vereniging On Stage presenteerde vorige week met vier voorstellingen in de speciaal daarvoor omgebouwde WAT-hal haar versie van het verhaal. Dat betekende veel hysterische scènes, vliegensvlug voetenwerk en humoristische taferelen.

Iris Langedijk – in het dagelijks leven studente Organisation Studies – ontkracht met haar vertolking van Elle Woods het ‘domme blondjes’ imago. Elle is wellicht een tikkeltje naïef, maar vooral sociaal, inventief én ziet het beste in mensen. Hoewel dat ook in de film al bleek, doet Iris daar nog een schepje bovenop en dat is een fijne aanvulling op de show. Sowieso verdient het een compliment dat ze gedurende de voorstelling met het oog op de vele scènes en liedjes die ze uitvoert prima overeind blijft.

Toch zijn het vooral de prachtige stemmen van Babette Pasman (Paulette) en Ingrid Weterings (Vivienne) die opvallen en voor kippenvelmomentjes zorgen. Sowieso zit het met de zangkwaliteit van de cast over het algemeen wel goed, al laat de verstaanbaarheid in de eerste akte wat te wensen over. De danspasjes zijn er goed ingestampt en hoewel het ene castlid qua toneelspel duidelijk wat meer ervaring heeft dan de ander, is de show als geheel vermakelijk en vliegt de tijd voorbij. Prettig is ook dat aan de outfits en decors duidelijk aandacht is besteed. Tel daarbij de echte hond die Bruiser ‘speelt’ op en het plaatje is compleet.

Wie de film heeft gekeken, zal bepaalde scènes en personages in de musicalversie missen. Met name de rol van ouderejaars ‘hottie’ Emmett is behoorlijk omgegooid. Dat is in het begin wat balen, maar vergeet je gedurende de show vanzelf. Integendeel, ook aan het eind van deze voorstelling is Emmett – gespeeld door Steven Loeffen – nog steeds een van mijn favoriete personages.

Hoewel de musical dus geen een-op-een versie is van de film, ligt er wel degelijk een wijze les voor ons als (rechten)studenten in besloten: hard werken loont, dat papiertje komt je niet aanwaaien. En ga niet te veel af op uiterlijke verschijningsvormen, there’s more than meets the eye.

Legal points: 8/10