Ontslag vanwege internetgebruik achter kassa, Rb 15 september 2017
(ECLI:NL:RBAMS:2017:6700)
Door Lisanne Roestenberg
Essentie
Ontslag op staande voet vanwege het, na meerdere waarschuwingen, onder werktijd voor privézaken op internet bezig zijn.
Rechtsregel
Verzoekster is meermaals gewaarschuwd voor het gebruik van telefoon en internet onder werktijd. Hierdoor kon de werkgever niet anders meer dan overgaan tot ontslag op staande voet: dit was in de gegeven omstandigheden rechtvaardig. De persoonlijke omstandigheden van verzoekster leiden niet tot een ander oordeel, nu zij onvoldoende heeft onderbouwd dat zij geen andere baan kan vinden of geen uitkering kan krijgen. Daarnaast wegen de belangen van de werkgever bij het handhaven van redelijke en duidelijke regels zwaar. Het verzoek om een transitievergoeding is afgewezen, omdat door het handelen van de verzoekster de situatie van artikel 7:673, zevende lid, sub c van het BW van toepassing is, waardoor er geen transitievergoeding verschuldigd is.
Inhoud arrest
Verzoekster werkt op basis van een contract voor onbepaalde tijd voor 32 uur per week in een kledingwinkel. Op 18 november 2016 stuurt de werkgever alle medewerkers een memo dat zij geen apparaten waarmee kan worden gebeld of op internet kan worden gegaan, zoals een telefoon of een laptop, onder werktijd bij zich mogen hebben. Verzoekster ontvangt en leest deze memo.
Op 22 december 2016 geeft de werkgever verzoekster een schriftelijke waarschuwing voor te laat komen, haar telefoon gebruiken tijdens werktijd en het achterhouden van artikelen uit de winkelvoorraad om zelf ze met korting te kunnen kopen als de uitverkoop begint. Er wordt gedreigd dat met name dat laatste kan leiden tot ontslag op staande voet.
Op 4 februari 2017 geeft de werkgever verzoekster een laatste waarschuwing in verband met het te laat komen. Verzoekster reageert hier niet op.
Op 21 april 2017 zien de heer X en mevrouw Y (leidinggevenden) dat verzoekster op de computer, die tevens als kassa dient, op het internet bezig is en geen aandacht aan de klanten besteedt. Later kijkt hij naar de zoekgeschiedenis op de kassa en ziet hij dat verzoekster ruim een half uur via de kassa op het internet allerlei sites heeft bezocht. Verzoekster wordt mondeling daarop op staande voet ontslagen. Bij brief van dezelfde datum is het ontslag aangezegd.
Verzoekster verzoekt de kantonrechter primair om het ontslag op staande voet te vernietigen en de werkgever te veroordelen tot loondoorbetaling en wedertewerkstelling. Subsidiair maakt zij aanspraak op de transitievergoeding van € 1.571,-. Daarnaast verzoekt verzoekster om een voorlopige voorziening, inhoudende dat zij gedurende de procedure weer mag gaan werken en haar loon doorbetaald krijgt. Verzoekster onderbouwt dit door te stellen dat er ten onrechte geen hoor en wederhoor is toegepast en dat de reden voor het ontslag op dat moment niet aan haar is medegedeeld. Verder is er geen sprake van een dringende reden. Verzoekster heeft altijd goed gefunctioneerd en er is geen rekening gehouden met haar kansen op de arbeidsmarkt.
De werkgever dient een verweerschrift in en doet een zelfstandig verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst, met het verzoek te bepalen dat zij geen transitievergoeding verschuldigd is aan verzoekster. Verzoekster komt al vanaf het begin regelmatig te laat en soms helemaal niet. Hiervoor is zij al meerdere malen gewaarschuwd. Een week voor het ontslag heeft verzoekster nog een waarschuwing gekregen minder met haar telefoon en meer met de klanten bezig te zijn. Als het ontslag vervalt en het dienstverband tussen partijen nog bestaat, dient dit beëindigd te worden op grond van de e-grond (verwijtbaar handelen) of de g-grond (verstoorde arbeidsrelatie).
De kantonrechter wijst het verzoek van verzoekster af en neemt als gevolg daarvan het verzoek van de werkgever niet in behandeling. De proceskosten worden, gelet op de aard van de zaak, door elke partij zelf gedragen.