Als student fiscale economie heb ik het voorrecht gehad om gedurende mijn studie op veel verschillende plekken praktijkervaring op te doen. Belastingdienst, advieswereld, universiteit en rechterlijke macht heb ik allemaal van binnen mogen bewonderen. Daarbij kreeg ik tijdens de eerste paar dagen vaak dezelfde vraag van een geïnteresseerde collega, een vraag die niet eenduidig met ja of nee te beantwoorden is, namelijk: moet je deze stage doen voor je opleiding?
Door Michiel Hennevelt
Technisch gezien is het antwoord makkelijk: absoluut niet. Het interesseert de meeste universiteiten weinig wat voor nevenactiviteiten de studenten ondernemen; eigen verantwoordelijkheid. Maar feitelijk moet het antwoord toch echt een volmondig “ja” zijn. Een opleiding voltooien is immers zeker niet enkel het behalen van het papiertje. Verwacht wordt dat je na een aantal jaar studeren veel meer bent dan een wandelende wettenbundel, dat je ook weet hoe het er in het echt aan toegaat. Dat kan je alleen maar leren door in het echt mee te doen. Effectief zijn stages dus niet helemaal vrijwillig en de persoonlijke interesse in het toekomstige vakgebied is zeker niet de enige overweging die een rol speelt bij het zoeken naar een stage.
Bij het advieskantoor waar ik een werkstudentschap (lees: stage met meer geld) deed, kwam ik er bovendien achter dat vrijwel alle jongere werknemers ook werkstudent waren geweest bij datzelfde advieskantoor. Zo verandert een werkstudentschap hoofdzakelijk in een sollicitatieprocedure van drie maanden en leidt een stage dus mogelijk direct tot een baan na het afstuderen. Het zou echter weer te cynisch zijn om slechts om die reden stages te lopen en jezelf uit te sloven, het is vaak ook daadwerkelijk een stuk interessanter en leerzamer dan zitten en luisteren in de collegezaal. Ik zou dan ook iedereen aanraden om de collegezaal zo vroeg en vaak mogelijk in te ruilen voor het oefenen in de praktijk, of dat nu wel of niet uit strategische overwegingen is.
Het opdoen van praktijkervaring is dus niet meer weg te denken uit het carrièrepad van de rechtenstudent. Iedereen doet het. Waarom dan niet wat meer facilitering vanuit de universiteit? Het mag dan zo zijn dan veel bedrijven prima in staat zijn om studenten te werven en dat veel studenten ook prima in staat zijn om een stage te regelen, dat leidt vermoed ik wel tot een bepaalde bias richting de advieswereld in stagekeuze. Zo heb ik mijn stage bij de rechterlijke macht, die ik voor geen goud zou willen missen, alleen kunnen doen vanwege een toevallig contact op de universiteit. Als dit iets professioneler aangepakt wordt vanuit de universiteit zou het zeker mogelijk moeten zijn om meer studenten die ervaring te bieden.
In ruil voor extra service vanuit de universiteit mag dan best verplicht worden gesteld dat masterstudenten stage lopen. Daar hoeft geen administratieve rompslomp bij te komen kijken, gewoon een vinkje dat naast alle andere vinkjes (tentamens, scriptie) gezet moet worden. Daarmee garandeert de universiteit meteen een hogere kwaliteit en tevredenheid van afgestudeerde rechtenstudenten en dat scoort dan weer lekker op studentenenquêtes!