Challenge accepted

Eerder dan ik verwachtte kwamen de berichten van medestudenten op Facebook: de uitslag van het tentamen Europees recht was bekend. Voordat ik het tentamen deed, had ik er een hard hoofd in. Bij de voorbereiding had ik te maken met een bijzonder ernstig tijdgebrek – zo ernstig dat ik zowel het studieboek als het werkboek dat bij de cursus hoorden niet eens open had gehad – en het was ook al niet echt mijn vak. Toch had ik er een aardig gevoel over, vlak nadat ik het tentamen inleverde.

Een paar dagen later stond het antwoordmodel op Studienet en verdween dat goede gevoel als sneeuw voor de zon. Die antwoorden! Waar gíng het in vredesnaam over?! Uit een soort morbide nieuwsgierigheid besloot ik toch te kijken. Misschien had ik 54 punten bij elkaar weten te sprokkelen en had de examinator er een genadezesje van gemaakt. Er stond een zeven.

Dat tijdgebrek is me trouwens niet vreemd. In het geval van Europees recht was ik drie dagen voor het tentamen nog niet eens begonnen met studeren, en ook voor rechtspersonenrecht en mijn keuzevak psychologie had ik best meer tijd kunnen nemen. Ook bij vakken waarvoor papers of essays geschreven moeten worden, of waarvoor opdrachten moeten worden uitgewerkt voer ik de druk zelf altijd lekker op. Waarom zou je vier weken van tevoren aan een opdracht beginnen, als je het ook op de dag van de deadline in vier uur kunt doen. Dat idee. Over de teksten die ik instuur, ben ik zelf dan ook nooit tevreden en dat geef ik ook altijd aan in de begeleidende mail aan de docent: ‘Lach niet te hard om dit gedrocht’ of ‘Ik hoop dat het voldoende is om door te kunnen, maar zelf verwacht ik dat niet hoor’. In alletwee deze gevallen was er niets aan de hand: ruime voldoendes.

Of ik de druk zover opvoer om mezelf iets te bewijzen, mezelf te martelen, uit te dagen of gewoon omdat ik precies weet wanneer ik moet pieken weet ik niet. Ik hoop dan ook van harte dat mijn scriptiebegeleider me straks keiharde deadlines gaat geven en daar ook sancties aan verbindt. Want in de twee weken voordat mijn inschrijfrechten verlopen een hele scriptie schrijven zal zelfs mij niet lukken. Of toch….? Challenge accepted?